W 1992 r. na Osiedlu Słonecznym powołano Komitet Obchodów Międzynarodowego Dnia Dziecka. W jego skład wchodzili między innymi przedstawiciele szkół, My – jako nauczycielki Szkoły Podstawowej Nr 37 – zostałyśmy także włączone do tego grona. Spotkania odbywały się w SM „Dąb” – patronem głównym całego przedsięwzięcia.
Tam po raz pierwszy usłyszałyśmy, że po osiedlu „krąży” grupa rodziców zainteresowana posłaniem dzieci do szkoły „innej niż wszystkie”. Zaciekawił nas ten pomysł, więc postanowiłyśmy spotkać się z nimi. Miałyśmy ogromną tremę, toteż dziś pamiętamy tylko niektórych – np. Panią Irenę Nowak, mamę późniejszego naszego ucznia Rafała Nowaka oraz Panią Marię Głodowską, mamę Tomka, też ucznia naszej szkoły.
Spotkanie to wzmocniło nasze zaciekawienie nowym wyzwaniem. Jeszcze wtedy nie wiedziałyśmy i nawet nie przeczuwałyśmy, jakie to trudne i odpowiedzialne zadanie: stworzyć szkołę. Ponieważ zapracowanie rodzice nie mieli czasu, by zająć się problemem osobiście – zobowiązałyśmy się do tego, że rozpoczniemy budowanie szkoły od strony organizacyjnej.
Ogromną pomocą była dla nas w tym początkowym etapie pracy pani Maria Matlak, emerytka, była dyrektor szkoły podstawowej. Jej doświadczeniu, spokojowi i cierpliwości w tłumaczeniu nam zawiłości dokumentacyjnych zawdzięczamy, że wytrwałyśmy w zobowiązaniu.
Wciąż odbywałyśmy też spotkania z rodzicami zainteresowanymi posłaniem dzieci do szkoły niepublicznej. Były one dla nas twardą lekcją – prezentowałyśmy koncepcję szkoły (już wtedy wiedziałyśmy, że będzie ona miała status szkoły prywatnej), a także odpowiadałyśmy na wiele bardzo trudnych pytań. Jednocześnie wprowadzałyśmy niezliczoną ilość poprawek do wciąż niedoskonałego statutu szkoły.
Dzień 1 IX 1992 r. to dzień wielkiej radości, ale także wielkiego zmęczenia. Można by zapisać jeszcze wiele stron, wspominając nieprzewidziane komplikacje towarzyszące rozpoczęciu działalności szkoły. Zachowamy je jednak w naszej pamięci i pozostawimy ustnym przekazom.
I tak powoli rozrastała się nasza szkoła – przybywało kolejnych klas, uczniów i kadry nauczycielskiej. Zmienił się wygląd szkoły, zmieniła się też jej koncepcja. Dochodziły nowe zwyczaje – np. wigilijne spotkania klas, jasełka, regularne wyjazdy szkolne. Nasze doświadczenia, oczekiwania uczniów i rodziców w 1999 r. przekuliśmy w dokumenty zwane misją i wizją szkoły. Dążenie do ich realizacji ukierunkowało naszą pracę na następne lata.
Wiele osób przyczyniło się do rozwoju szkoły, wspierali nas w trudnych początkach. W pierwszych latach aktywnie działała Rada Rodziców, kierowana najpierw przez Pana Zbigniewa Górnika, a później Pana Grzegorza Janię. Pamiętamy też pyszne ciasta, pieczone z okazji Dnia Nauczyciela przez panią Magdalenę Jabłońską. Kolorystyka szkoły to pomysł Pani Anny Zaniewskiej, dostęp do materiałów i farb umożliwił Pan Leszek Hałaszkiewicz. A piękny witraż, który jest ozdobą holu, to podarunek od Państwa Rodeckich. Każdy zimowy wyjazd kojarzy się ze wspaniałymi ojcami, przerzucającymi tony bagażu, a przede wszystkim z pomocą medyczną i instruktorską na nartach, którą służyli nam wyjątkowi lekarze – Pan Tomasz Grodzki i Pan Janusz Wójcik. Nie sposób wymienić wszystkich rodziców, uczestniczących w akcjach porządkowania szkoły, przygotowania festynów, wszystkich mam i babć gotujących potrawy czy piekących ciasta na szkolne imprezy. Ale zawsze w naszej pamięci pozostanie każdy serdeczny gest, ciepłe słowa i pomoc, utwierdzające nas w przekonaniu, że warto prowadzić szkołę i ciężko pracować.
Propozycja programowa ewoluowała wraz ze szkołą. Starałyśmy się odpowiadać na wszelkie sugestie i potrzeby rodziców. Od momentu pierwszych naborów badałyśmy ich oczekiwania przy pomocy ankiety na temat zadań szkoły. Od wielu lat preferencje są te same, tj.:
1. Rozwijanie samodzielności, przedsiębiorczości i poczucia odpowiedzialności,
2. Sprzyjanie rozwojowi osobowości,
3. Nauczenie uczenia się.
Krokiem milowym w naszej pracy była wyjazdowa sześciodniowa Rada Plenarna, poświęcona wypracowaniu długofalowych zadań – związanych z wizją i misją szkoły. Wspierał nas w tym swoim ogromnym doświadczeniem, jako moderator naszych działań, p. Bogdan Jankowski – edukator, uczestnik programu unijnego TERM – Doskonalenie Zarządzania Oświatą, współtwórca programy „Kreator”.
Reforma systemu oświaty była wyzwaniem dla kadry dydaktycznej w zakresie przygotowania uczniów do sprawdzianu po szkole podstawowej. Już nie odpowiada za niego tylko matematyk i polonista, ale cały zespół nauczycieli, bowiem obejmuje on treści między przedmiotowe. Sukcesy naszych uczniów – bardzo dobre wyniki ze sprawdzianu – są nagrodą za nasza pracę.
Ogromne słowa uznania należą się niewielkiemu gronu pedagogicznemu. Ilość zadań dodatkowych, imprez wzbogacających życie szkoły, osiedla oraz miasta, najlepiej świadczy o ich pracy: Turniej Wiedzy o Środowisku i Ekologii dla uczestników klas I-III, Ogólnopolski Przegląd Teatrów Szkół Niepublicznych, jasełka dla mieszkańców Prawobrzeża, program „Bezpieczne dziecko” (jedyny w Szczecinie prowadzony w ramach ramowego planu nauczania), Turniej Tabliczki Mnożenia, Konkurs Wiedzy o Unii Europejskiej, wszystkie one są propozycją dla uczniów miasta Szczecina.